In Zuid-Holland scoren we onder het landelijk gemiddelde én hebben we de grootste verschillen. Dat vraagt om actie.” Gedeputeerde Meindert Stolk windt er geen doekjes om. De provincie Zuid-Holland staat voor een uitdaging als het gaat om brede welvaart – het geheel van factoren die bepalen of mensen écht goed kunnen leven, van gezondheid tot inkomen, van een fijne leefomgeving tot toegang tot cultuur. “We willen dat mensen het niet alleen op papier beter krijgen, maar dat ze het ook daadwerkelijk gaan ervaren,” zegt hij. Daarom komt de provincie dit jaar met een actieprogramma dat brede welvaart concreet en werkbaar maakt. Stolk wil dat het geen vaag beleidsthema blijft, maar een verandering die mensen dagelijks voelen. Die zichtbaarheid kan er op allerlei manieren uitzien: via vergroende schoolpleinen in kwetsbare wijken, schone lucht in stedelijke gebieden of het Human Capital Programma, dat tienduizenden mensen via scholing aan een passende baan hielp.
Brede welvaart, breed gedragen
Onderzoekers spelen een sleutelrol in die aanpak. “Signalen uit de praktijk worden vertaald naar kennis en beleid,” legt Stolk uit, “en daarin neemt de wetenschap het voortouw.” De provincie werkt nauw samen met onder meer de Erasmus Universiteit Rotterdam en TU Delft. “Zij helpen ons bij de vraag hoe je brede welvaart kunt meten en definiëren” vertelt Stolk. “Dat geeft inzicht in waar we staan. En ze leveren kennis voor de grote transities waar we voor staan – zoals de stap naar een duurzame, innovatieve en inclusieve economie.” Die samenwerking zorgt voor een waardevolle kruisbestuiving tussen praktijk en wetenschap.
Wat jaren geleden begon als beleidsideaal, krijgt nu steeds breder draagvlak – ook onder ondernemers. “De kortste samenvatting van brede welvaart? Het leven bestaat uit meer dan geld – voor nu,” stelt Stolk. “Steeds meer bedrijven beseffen dat medewerkers meer verwachten dan alleen een goed salaris. Scholing, ontwikkeling en duurzaamheid tellen minstens zo zwaar mee – zeker voor jonge generaties.”
Cultuur als pijler
Wat vaak onderbelicht blijft in discussies over brede welvaart, is het belang van cultuur en erfgoed. “Cultuur is wat ons samenbindt. Erfgoed geeft ons wortels,” zegt Stolk, die opgroeide in een muzikaal gezin. Zijn vader was dirigent en werkte later als programmamaker bij de NCRV – een achtergrond die zijn kijk op de samenleving mede heeft gevormd.
Wetenschappelijk onderzoek toont aan dat kinderen die deelnemen aan cultuur – zoals muziek of dans – zich beter ontwikkelen. Dat ouderen die actief blijven in een koor of regelmatig musea bezoeken, minder vaak ziek zijn en minder eenzaam. “Ik las laatst dat er in Nederland meer mensen op een koor zitten dan op voetbal – dat zegt iets over wat ons verbindt.”
Deelname aan cultuur leidt aantoonbaar tot welzijn. Het stimuleren van culturele participatie, bijvoorbeeld via koren, dans of museumbezoek, draagt dus direct bij aan brede welvaart. En ook inwoners zelf kunnen bijdragen: van deelname aan de lokale politiek tot zaterdagochtend zwerfafval prikken – elke bijdrage telt.
Verbeteringen waar mensen echt iets aan hebben
Brede welvaart vraagt om samenwerking én keuzes. “Een paar jaar geleden werd ACCEZ opgericht, een speciaal samenwerkingsplatform waarin provincie, wetenschap en bedrijfsleven zijn verenigd – bedoeld om de transitie naar de circulaire economie te versnellen,” vertelt Stolk. “We hebben elkaar nodig, en ook elkaars kennisontwikkeling.”
Ook op lokaal niveau is er werk te doen. “Niet elke gemeente heeft de capaciteit om het verschil te maken,” erkent Stolk. “Juist daarom vervult de provincie een verbindende rol – we helpen gemeenten, groot én klein, om hun ambities waar te maken.”
Meindert is gedeputeerde van de provincie
Zuid-Holland, met in zijn portefeuille economie, innovatie en milieu. Vanuit zijn rol werkt hij aan brede welvaart die mensen écht merken: in hun wijk, hun werk en hun welzijn. Eerder was hij onder meer directeur van het CDA-partijbureau, communicatieadviseur en jarenlang gemeenteraadslid in Wassenaar. Hij studeerde bedrijfseconomie aan de Erasmus Universiteit Rotterdam.
